هدف: این پژوهش با هدف بررسی الگوهای شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی بینی انجام شده است. روش: پژوهش حاضریک بررسی توصیفی- مقطعی است. آزمودنی های پژوهش 30نفر (24 زن 6 مرد) درخواست کننده ی جراحی بینی بودند که به درمانگاه گوش و حلق و بینی بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) مراجعه و برای ارزیابی روانشناختی پیش از عمل به بخش روانپزشکی این بیمارستان ارجاع شده بودند. این افراد به کمک مصاحبه ی بالینی مبتنی بر DSM و آزمون MCMI-II ارزیابی شدند. تحلیل داده ها به کمک روش های آمار توصیفی و آزمون خی دو انجام شد. یافته ها: فراوانی الگوهای شخصیتی وسواسی- خودشیفته در درخواست کنندگان جراحی بینی به طور معنی داری بیشتر از سایر الگوهای شخصیتی است. نتیجه: درخواست جراحی زیبایی باید به عنوان تعامل عامل های روان شناختی فردی و تاثیرهای فرهنگی در نظر گرفته شود. بهره گیری از مقیاس های هنجاریابی شده در زمینه تصویر بدنی و شخصیتی برای میزان نارضایتی از تصویر بدنی از جراحی های غیر ضروری پیش گیری می کند.

زمینه: جراحی زیبایی بینی از جمله متداول ترین و پرطرفدارترین اعمال جراحی در جهان به ویژه ایران است. مولفه های روانشناختی در تقاضای عمل جراحی زیبایی و همچنین در پیش آگهی و رضایت پس از عمل نقش موثری دارد. روان شناسی جراحی زیبایی آن طور که باید مورد توجه و مطالعه واقع نشده و عمده مطالعات نیز به بررسی گزارش های بالینی یا متغیرهای محدودی مانند رضایت فردی از عمل جراحی مربوط هستند که نیاز به پژوهش در این زمینه را برجسته می سازد. هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی عمل جراحی زیبایی بینی بر دو مولفه مهم روانشناختی شامل رواندرستی روانشناختی وکیفیت زندگی انجام گرفته است. روش: پژوهش کاربردی و از نوع شبه آزمایشی است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه های رواندرستی روانشناختی (ریف، 1989) و کیفیت زندگی (نجات، 1387) بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی متقاضیان عمل جراحی زیبایی بینی سال 96 کلینیک های خصوصی زیبایی شهر تهران بود که از میان آنها 20 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس و 20 نفر نیز از افراد غیرمتقاضی به عنوان گروه گواه انتخاب شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیره و آزمون t نشان داد که عمل جراحی بینی بر رواندرستی روانشناختی و مولفه های آن شامل پذیرش خود، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، تسلط بر محیط، زندگی هدفمند و رشد فردی تاثیری ندارد. همچنین کیفیت زندگی و مولفه های آن شامل جسمانی، روانشناختی، روابط اجتماعی و محیطی در گروه آزمایش پس از جراحی زیبایی بینی به طور معناداری تغییر نکرد. نتیجه گیری: ممکن است عمل جراحی در واقعیت با انتظارهای متقاضیان مطابقت نداشته باشد و در نتیجه تاثیری بر رواندرستی روانشناختی و کیفیت زندگی ندارد. در نتیجه بررسی روانشناختی افراد متقاضی پیش از عمل جراحی زیبایی بینی در ارتباط با مولفه های رواندرستی روانشناختی و کیفیت زندگی می تواند مفید واقع شود.

زمینه و هدف: هدف عمده افراد از جراحی زیبایی بینی، دست یابی به بینی است که تصور می کنند با چهره شان هماهنگی بیشتری دارد تا از این طریق به تصویر مطلوب تری از تن خود برسند. این تحقیق به بررسی تاثیر جراحی زیبایی بینی بر تصویر تن زنان می پردازد.روش کار: تعداد 30 نفر از زنانی که به مطب های خصوصی پزشکان جهت جراحی زیباسازی بینی مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. برای اندازه گیری تصویر تن زنان از پرسشنامه چند وجهی مناسبات خود - جسمی که توسطCash  ساخته شده، استفاده گردید. این پرسشنامه قبل از جراحی و مجددا پنچ ماه بعد از جراحی توسط زنان تکمیل شد.یافته ها: تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t زوجی نشان داد که جراحی زیباسازی بینی موجب افزایش معناداری میزان رضایت زنان از تصویر ذهنی کل تن و تصویر بینی می شود (به ترتیب P=0.0001 و P<0.0001).نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که جراحی زیباسازی بینی موجب افزایش میزان رضایت زنان از تصویر ذهنی که در مورد تن شان دارند می گردد و باعث می شود که فرد از تصویر بینی و تن خود رضایت بیشتری داشته باشد.

سابقه و هدف: عمل جراحی زیبایی بینی یکی از متداول ترین اعمال جراحی پلاستیک می باشد. این مطالعه به منظور اثر بخشی دو شیوه متداول استیوتومی لاترال در جراحی زیبایی بینی در بابل اتجام شد.مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی در بیمارانی که جهت جراحی زیبایی از مهرماه 80 تا خردادماه 82 به مرکز جراحی پلاستیک مراجعه نمودند انجام شد. بیماران بطور دلخواه یکی از دو روش استیوتومی اینترنال یا اکسترنال را انتخاب نمودند. اکیموز و ادم بعد از عمل و مدت زمان برطرف شدن ادم و عوارض دیررس مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل و برای مقایسه نسبتها از تست X2 و تست دقیق فیشر استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه 100 بیمار با میانگین سنی 5.76±23.44 و 77 بیمار با میانگین سنی 6.5±24 سال به ترتیب به روش استیوتومی اینترنال و اکسترنال تحت عمل جراحی قرار گرفتند .(P=0.597) ادم شدید در روش استیوتومی اینترنال به مراتب بیشتر از روش اکسترنال بود (به ترتیب 16% و 1.3%، .(p=0.00001 میانگین مدت زمان از بین رفتن ادم نیز در روش استیوتومی اینترنال بیشتر از اکسترنال بود (به ترتیب 3±11.5 روز و 2±8.4 روز، .(p=0.00001عارضه دیررس بصورت موکوسیست و step در بیماران عمل شده به روش استیوتومی اینترنال در 3 مورد دیده شد ولی در روش اکسترنال عارضه دیررس دیده نشد.نتیجه گیری: نتیجه این بررسی نشان می دهد که میزان اکیموز و ادم و عوارض دیررس در استیوتومی به روش خارجی تا حدودی کمتر از روش داخلی است. پیشنهاد می شود که در اعمال جراحی زیبایی بینی از این روش استفاده شود.

زمینه و هدف: برخی تحقیقات نشان داده است که عوامل روان شناختی تاثیر زیادی در تقاضای جراحی های زیبایی دارد و نیاز است محققان با واردشدن در این حیطه، مسایل روان شناختی متقاضیان جراحی زیبایی را بررسی کنند؛ ازاین رو هدف این پژوهش پیش بینی انجام جراحی زیبایی بر مبنای کمال گرایی و اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر بود. روش بررسی: در این پژوهش، از روش تحقیق هم بستگی و پیش بینی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات شهر تهران که در سال 1397 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند که از این جامعه با استفاده از جدول مورگان و به روش در دسترس 250 نفر انتخاب شدند. روش اجرا بدین ترتیب بود که پرسش نامه های نگرش به جراحی زیبایی، کمال گرایی و اضطراب اجتماعی جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و آزمون هم بستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که کمال گرایی منفی (0٫ 001>p و 43=r) و اضطراب اجتماعی (0٫ 003>p و 37=r) توان پیش بینی قصد انجام جراحی زیبایی در دانشجویان دختر را داشتند؛ همچنین نتایج بیانگر آن است که 21٫ 4درصد از تغییرات متغیر قصد انجام جراحی زیبایی در دانشجویان دختر به وسیله کمال گرایی منفی و 17٫ 9درصد به وسیله اضطراب اجتماعی آنان تبیین می شود. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد که می توان با کمال گرایی منفی و نیز اضطراب اجتماعی، نمره قصد انجام جراحی زیبایی را پیش بینی کرد. این یافته می تواند به مشاوران در ارایه مشاوره کلینیکی کمک کند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

مقدمه و هدف: هر سال ده ها هزار نفر عمل جراحی زیبایی انجام می دهند تا نمای اندام ها و صورت خود را زیباتر کنند. از آنجا که جراحی های زیبایی برای تغییر ظاهر افراد و افزایش سطح رضایت مندی و اعتماد به نفس انجام می شود، جراحی زیبایی را می توان پیامد یک الگوی روان شناختی معین دانست. هدف از مطالعه حاضر مقایسه الگوهای شخصیتی و سلامت عمومی افراد متقاضی جراحی زیبایی بینی با گروه شاهد است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه پژوهشی- توصیفی است که در بیمارستان زارع ساری در سال 1386 صورت گرفت. پنجاه فرد متقاضی جراحی زیبایی بینی با پنجاه فرد گروه کنترل که اقوام درجه اول متقاضیان با همسان سازی سن، جنس و سطح تحصیلات است و خواستار جراحی زیبایی بینی نبودند، مقایسه شدند. الگوهای شخصیتی این افراد با آزمون NEO-FFI، سلامت عمومی آنان با پرسشنامه GHQ-28 سنجیده شد. تحلیل یافته ها با مدل آماری کای دو و آزمون t-test انجام گرفت.یافته ها: محدوده سنی افراد شرکت کننده 7/24 سال بود. تعداد زن و مرد برابر و بیشتر آن ها مجرد بودند. در افراد متقاضی الگوهای شخصیتی باز بودن و برون گرایی بیشتر و الگوهای شخصیتی عصبیت و توافق، کمتر از افراد گروه شاهد بود. صفت وجدانی بودن در افراد متقاضی نسبت به گروه شاهد در حد تعادل نبود. این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (P=0.011). درصد بیشتری از افراد گروه متقاضی وضعیت سلامت عمومی در حد مشکوک داشتند.نتیجه گیری: جراحی زیبایی بین تمام اقشار جامعه شایع بوده و یکی از دلایل آن، نامتعادل بودن صفات شخصیتی و عدم سلامت عمومی است. مطالعه حاضر نشان داد، صفت وسواسی و اعتماد به نفس پایین در متقاضیان جراحی زیبایی بینی بیشتر است. همچنین سایر الگوهای شخصیتی نیز در این افراد متعادل نیست. بنابراین به مشاوره های روان پزشکی قبل از جراحی های زیبایی توصیه می شود.